Littekenbreuk

Een littekenbreuk is een gat of gaatje in de buikwand. Het zit op een plaats waar ooit is geopereerd. Een littekenbreuk die groter wordt of voor klachten zorgt, moet behandeld worden.

Vaak ontstaat een littekenbreuk doordat de wond van een operatie niet goed genezen is. Mogelijke oorzaken zijn:

• Een bloeduitstorting na de operatie, soms met een ontsteking. 
• Een slechte lichamelijke conditie. 
• Bepaalde medicijnen die u toen nodig had.
• U was zo ernstig ziek dat de wond in de buikwand niet dichtgemaakt kon worden. De wond is vanzelf dichtgegroeid. Er ontstaat dan vaak een littekenbreuk. 

De breuk is vaak gemakkelijk vast te stellen als u staat.

Soms is een CT-scan of echo van de buikwand nodig om de juiste behandeling te bepalen.

Als een littekenbreuk geen klachten geeft, is een operatie niet nodig. Soms adviseert de arts om een breukband te dragen. Dit is een elastische band die steun geeft aan de buikwand.

Bij littekenbreuken die groter worden en breuken die voor klachten zorgen is een operatie nodig.

Kleine littekenbreuk

Kleine littekenbreuken maken we dicht met een matje van kunststof.  Dit kan met een gewone operatie of met een kijkoperatie. Bij een kijkoperatie gebruikt de chirurg een kleine camera in het lichaam. Via 2 of 3 kleine sneetjes worden instrumenten ingebracht om de breuk te kunnen herstellen. 

Het matje wordt met nietjes van kunststof aan de buikwand vastgemaakt. De nietjes lossen na enkele maanden vanzelf op. 

Meestal mag u dezelfde dag weer naar huis. Soms kunnen de nietjes voor pijn zorgen. Dan blijft u 1 of meer dagen in het ziekenhuis. U krijgt dan medicijnen tegen de pijn.

Grote littekenbreuk

Bij een grote littekenbreuk is de operatie groter. U blijft na de operatie een aantal dagen in het ziekenhuis.

Na een eerdere operatie kan het zijn dat de darmen aan elkaar plakken. De darmen worden dan tijdens de operatie losgemaakt. 

Soms is het nodig om de spierlagen van de buikwand van elkaar los te maken. Zo komt er meer ruimte om de littekenbreuk dicht te maken. 

De buikwand stevig maken gebeurt vaak met een matje van kunststof.

Soms heeft u na de operatie een aantal slangen in uw lichaam. Dat kunnen zijn:

• 1 of 2 infusen waardoor u vocht krijgt.
• Een dun slangetje in uw rug waardoor u medicijnen krijgt tegen de pijn.
• Een sonde door uw neus. Dit slangetje gaat via de slokdarm in de maag. Het zuigt het teveel aan maagsap weg.
• Een slangetje in uw buik waardoor bloed en wondvocht kan weglopen.
• Een blaaskatheter, dit is een slangetje waardoor de plas in een zakje komt.

U krijgt adviezen van de arts over werken, tillen en andere dagelijkse activiteiten.

Naar huis

• Ondersteun het wondgebied met uw hand, bij hoesten, niezen en persen.
• Vanaf 2 dagen na de operatie kunt u de wond afspoelen onder de douche. 
• Als er hechtstrips zijn, kunt u die zelf 7 tot 10 dagen na de operatie verwijderen.

Controle

Als het nodig is krijgt u nog een afspraak voor controle.

Er is bij deze operatie een normale kans op complicaties. De complicaties kunnen zijn:

• Nabloeding
• Ontsteking van de wond
• Trombose
• Longontsteking

De kans op een gestoorde wondgenezing is groter. Dit komt door de grootte van de operatie en het gebruik van materialen van kunststof. Mogelijke gevolgen zijn:

• Ontsteking van de wond.
• Er ontstaat op dezelfde plaats opnieuw een breuk. Dit heet een recidief breuk. Meestal is er dan weer een operatie nodig. 
• Er kunnen na de operatie tijdelijk problemen met de ademhaling ontstaan. Door het dichtmaken van de breuk is er minder ruimte voor een normale buikademhaling.

Bron: Nederlandse Vereniging voor Heelkunde